مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی

در این پژوهش به بررسی نقش ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی واحدهای مارنی بر گسترش فرسایش پرداخته شده‌است. نمونه‌برداری از چهار واحدهای مارنی، براساس شکل فرسایش و شیب غالب منطقه انجام شده‌است. همچنین به منظور بررسی میزان رسوب‌دهی واحدهای مارنی، از دستگاه بارانساز قابل حمل استفاده گردیده‌است. مقادیر رسوب و رواناب هریک از واحدهای مارنی اندازه‌گیری و در آزمایشگاه بر روی نمونه‌ها، آنالیزهای شیمیایی و فیزیکی خاک صورت گرفت. از آنالیز تحلیل واریانسی و میانگین، برای تحلیل داده‌ها استفاده و در نهایت با استفاده از آنالیز عاملی، بین ویژگی‌های شیمیایی مارن‌ها و رسوب‌دهی رابطه برقرار و شاخص‌های تأثیرگذار در فرسایش و تولید رسوب تعیین شد. بر طبق شاخص‌های آماری، با افزایش EC, Na, Cl, SO4SAR, و سیلت و رس و همچنین با کاهش TNV, HCO3 و گراول، فرسایش گسترش یافته‌است. همچنین TNV, SO4, HCO3, EC, Na, Cl, SAR,و گراول، سیلت و رس نمونه‌ها اختلاف معنی‌‌دار بین اشکال مختلف فرسایش داشتند. نتایج آنالیز عاملی نشان‌داد که با افزایش شاخص‌های EC, Na, Cl, SAR و کاهش TNV, HCO3 شدت فرسایش و رسوبدهی بیشتر شده‌است.