یکی از مدل‌های شناخته شده در برآورد فرسایش و رسوب مدل EPM است. در تحقیق حاضر کارایی سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در بهینه‌سازی متغیرهای مدل یاد شده و محاسبه فرسایش ویژه، کل و همچنین رسوب‌دهی با مطالعه موردی در حوزه آبخیز تنگ بستانک شیراز مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور از قابلیت‌های سنجش از دور در بالا بردن دقت متغیرهای ضریب کاربری، ضریب حساسیت زمین‏شناسی و ضریب حساسیت فرسایش و همچنین ترکیب این اطلاعات در محیط GIS با لایه شیب متوسط حوزه به­منظور مدل­سازی صحیح استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشتر سطح حوزه دارای خطر فرسایش شدید می‌باشد، این سطح معادل 25/3609 هکتار است و پس از آن کلاس خطر فرسایش متوسط با 92/40 % بیشترین سطح از حوزه را بخود اختصاص داده است. کلاس خطر فرسایش خیلی شدید با 21/0 % کمترین سطح را بخود اختصاص داده است. با تحلیل‌های رستری و استفاده از RS و GIS میزان فرسایش ویژه 89/1174 متر مکعب در کیلومتر مربع در سال و 41/869 متر مکعب بر کیلومتر در سال برای این حوزه فاقد آمار برآورد گردید. نتایج نشان داد استفاده از داده‏های حاصل در مقایسه با روش‏های سنتی و قضاوت کارشناسی دقت بیشتری را نشان می‌دهد.