سال 9، شماره 2 - ( تابستان 1398 1398 )                   جلد 9 شماره 2 صفحات 18-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه تبریز ، fatyma7parhizkar@Yahoo.com
چکیده:   (3131 مشاهده)
سیستم‌های ساحلی بسیار پویا و فعال هستند و تحول در آنها به دلیل برخورد دو محیط دینامیک خشکی و دریا، نسبتاً سریع روی می‌دهد و در کل پایدار نیستند. در این پژوهش، تغییرات خط ساحلی شمال­ تا غرب تنگه­ ی هرمز در چهار دوره یعنی 1972، 1987، 2002 و 2019 با کمک ابزار تحلیل سامانه خط ساحلی (DSAS) اندازه­ گیری شد. ابزارهای اصلی این پژوهش، تصاویر ماهواره­ای لندست، نقشه­ ها و نرم­افزارها است. هدف اصلی، مقایسه­ ی تغییرات خط ساحلی مورد بررسی در یک دوره­ ی 47 ساله از طریق تصاویر ماهواره­ای ­است. پهنه­ ی ساحلی مورد مطالعه به چهار بازه­ ی کلی، دسته­ بندی و در این چهار بازه ترانسکت­ هایی در فواصل مساوی 100 متر ترسیم شد. طی این محدوده­ ی زمانی 47 ساله، متوسط نرخ جابه­ جایی (LRR) خط ساحلی در بازه­های D، C، B و A به ترتیب برابر با 12/6، 65/1، 63/2 و 8/0 متر در سال بوده ­است. با توجه به نتایج به­ دست آمده، خطوط ساحلی بیشتر به سمت دریا پیشروی داشته­ اند که این امر نشان می ­دهد رسوب­ گذاری بیش از فرسایش بوده­ است. میزان تغییرات رخ داده، از روش ترسیم پروفیل­ های متساوی ­البعد (ترانسکت) و عمود بر خط ساحلی طی چهار دوره­ ی زمانی حاصل شد. سپس تحلیل آماری داده­ ها و سرانجام محاسبه ­ی MAPE و RMSE صورت گرفت و پارامتر EPR به عنوان مبنایی برای پیش­بینی خطوط ساحلی انتخاب شد. خطوط ساحلی پیش­بینی شده برای 10 تا 20 سال آینده نیز بیانگر پیشروی خط ساحل به سمت دریا و ادامه پیدا کردن همین روند رسوب­ گذاری است. البته نمی­ توان بخش ­هایی را که فرآیند فرسایش و پسروی در آنها حاکم است، نادیده گرفت؛ به خصوص در محدوده­ ی جنگل­های حرا در خورخوران و بخش ­هایی از دلتای رود کُل و بخش غربی بندرعباس که آسیب­ پذیری بخش­ های مختلف ساحلی را در محدوده­ ی مطالعاتی نشان می­ دهد و نیاز به برنامه ­ریزی برای محافظت از خطوط ساحلی در بخش­های مختلف آن احساس می ­شود.
 
متن کامل [PDF 824 kb]   (909 دریافت)    

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.