سال 11، شماره 2 - ( تابستان 1400 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 92-66 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khourshidi S, Rostami N, Salehpourjam A. Prioritizing flood producing potential in ungauged watersheds using the AHP-VIKOR method (Case study: Haji-Bakhtiar Watershed, Ilam). E.E.R. 2021; 11 (2) :66-92
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-606-fa.html
خورشیدی شهناز، رستمی نورالدین، صالح پور جم امین. اولویت‌بندی پتانسیل سیل‌خیزی در حوضه‌های آبخیز فاقد آمار با کاربرد روش AHP-VIKOR (مطالعه موردی: حوضه آبخیز حاجی‌بختیار، استان ایلام). پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1400; 11 (2) :66-92

URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-606-fa.html


گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده‌ی کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام ، n.rostami@ilam.ac.ir
چکیده:   (2324 مشاهده)
هدف از این پژوهش، اولویت‌بندی پتانسیل سیل‌خیزی زیرحوضه‌ها به روش تصمیم‌گیری چند شاخصه­ی AHP-VIKOR در حوضه آبخیز حاجی­بختیار در استان ایلام است که با وجود بروز سیل‌های مکرر، فاقد هرگونه ایستگاه هواشناسی و هیدرومتری است. در این مطالعه ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی و نظرات خبرگان، شاخص‌های مؤثر بر پتانسیل سیل‌خیزی استخراج، سپس به روش مقایسه­ی زوجی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، وزن‌دهی و اولویت‌بندی شد. نتایج حاصل از اوزان نهایی شاخص‌ها نشان داد که شاخص مساحت با وزن 440/0، بیشترین تأثیر و شاخص شیب متوسط با وزن 096/0، کمترین تأثیر را در سیل‌خیزی دارد. در مرحله­ی بعد به منظور اولویت‌بندی زیرحوضه‌ها به روش ویکور، حوضه آبخیز حاجی­بختیار به 19 زیرحوضه تقسیم شد که 4 زیرحوضه به دلیل مستقل نبودن در این روش لحاظ نشد. سپس بر اساس شاخص ویکور، نقشه­ی اولویت‌بندی زیرحوضه‌ها مبتنی بر شاخص‌های مساحت، شیب متوسط، شماره­ منحنی و شدت بارش در دو دوره بازگشت 25 و 50 ساله تهیه شد. نتایج این اولویت‌بندی نشان داد که در هر دو دوره­ی بازگشت، زیر حوضه­ی H12-2 با داشتن بزرگ­ترین شاخص ویکور (994/0)، سیل‌خیزترین زیرحوضه و زیرحوضه­ی H9 با داشتن کوچک‌ترین شاخص ویکور (032/0)، مطلوب‌ترین زیرحوضه بود و کمترین میزان سیل‌خیزی را داشت. در نهایت، زیرحوضه‌ها بر اساس شاخص ویکور در 4 طبقه­­ی سیل­خیزی و در دو دوره بازگشت دسته­بندی شد؛ به طوری که 31 درصد از مساحت منطقه در پتانسیل سیل‌خیزی متوسط، 53 درصد در پتانسیل سیل‌خیزی زیاد و 16 درصد در پتانسیل سیل‌خیزی خیلی زیاد واقع شده­است. بنابراین، نتایج حاکی از حضور طبقات مختلف پتانسیل سیل‌خیزی در حوضه آبخیز مورد مطالعه است که به اقدامات مختلف سازه‌ای، بیولوژیکی و مدیریتی در این حوضه نیازمند می‌باشد.
متن کامل [PDF 1489 kb]   (612 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Environmental Erosion Research Journal

Designed & Developed by : Yektaweb