تهیه نقشه­های پهنه­بندی حساسیت به وقوع زمین­لغزش، در برنامه­ریزی­های توسعه شهری و روستایی ضروری است. تاکنون روش­های مختلفی جهت پهنه­بندی حساسیت به وقوع زمین لغزش ارایه شده­اند. در این تحقیق با استفاده از روش آماری نسبت فراوانی (Frequency Ratio) و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مبتنی بر مقایسات زوجی و دخالت عوامل شیب، جهت شیب، ارتفاع از سطح دریا، زمین شناسی، کاربری اراضی، شاخص پوشش گیاهی (NDVI)، شکل شیب و عناصر خطی آبراهه، جاده و گسل نقشه حساسیت به زمین لغزش در حوزه آبخیز تالار واقع در استان مازندران تهیه شد. نتایج حاصله نشان داد که 78/35% سطح منطقه دارای حساسیت کم، 05/38% دارای حساسیت متوسط، 14/22% دارای حساسیت زیاد و 03/4% دارای حساسیت بسیار زیاد در منطقه می­باشند.