سال 12، شماره 4 - ( زمستان 1401 1401 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 230-217 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bazgir M, Namdar Khojasteh D, Mohammad Hosseini M, Rostaminia M, Abdouss M. Evaluation of the Efficiency of Biocompatible Polymer in Reducing Dust Storms in Laboratory Conditions. E.E.R. 2022; 12 (4) :217-230
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-723-fa.html
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-723-fa.html
بازگیر مسعود، نامدار خجسته داود، محمد حسینی منوچهر، رستمی نیا محمود، عبدوس مجید. ارزیابی کارایی پلیمر زیست سازگار در کاهش طوفانهای گرد و غبار در شرایط آزمایشگاهی. پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1401; 12 (4) :217-230
گروه مهندسی خاک و آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام ، m.bazgir@ilam.ac.ir
چکیده: (2626 مشاهده)
فرسایش بادی و طوفانهای گرد و غبار از پدیده‌های رایج مناطق خشک و نیمه خشک است و پیامدهای زیانبار گسترده‌ای را به همراه دارد. ایران نیز به دلیل قرار گرفتن در کمربند خشک و نیمه خشک جهان، مستعد فرسایش بادی است. بنابراین، مقابله با این پدیده‌ها به برنامه‌ریزی کوتاه مدت و دراز مدت نیازمند است. امروزه از پلیمرهای شیمیایی برای بهبود ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی خاک و کنترل فرسایش آن استفاده میشود. در این تحقیق، عملکرد پلیمر زیست سازگار پلیوینیل استات برای تثبیت سطح خاک در یکی از مکان‌های مولد گرد و غبار بررسی شد. بعد از شناسایی یکی از مناطق مستعد و مولد گرد و غبار در منطقه مهران در استان ایلام، نمونه‌برداری از عمق 30-0 سانتی‌متری انجام شد. بعد از تجزیههای فیزیکی و شیمیایی خاک، غلظت‌های مورد استفاده از این پلیمر شامل شاهد 1، 5/1، 2 و 5/2 درصد بر روی این نمونه‌ها (سینی 35×35×3 سانتی‌متری) اجرا شد. با در نظر گرفتن چهار سطح پلیمر در سه تکرار، تعداد سی نمونه آزمایشی تهیه شد و در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی، بعد از 28 روز آزمونهای مختلفی بر آن صورت گرفت؛ نظیر آزمون مقاومت فشاری، مقاومت به ضربه، ضخامت لایه و پایداری خاکدانه. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت پلیمر، میزان نفوذ پلیمر پلیوینیل استات به خاک به طور معنیداری کاهش یافت. همچنین با افزایش میزان غلظت پلیمر، مقاومت به ضربه نیز نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. بیشترین و کمترین پایداری خاکدانه نیز به طور معنیداری (P<0.05) به ترتیب در تیمار 5/2 درصد با 85 درصد و شاهد با 18 درصد دیده شد. در مجموع، با ایجاد شرایط فیزیکی و مکانیکی مناسب در خاک میتوان از پلیمر پلیوینیل استات به عنوان یک خاکپوش استفاده کرد؛ هر چند استفاده کاربردی از آن به ویژه در عرصههای طبیعی، به پژوهشهای بیشتری نیاز دارد و با در نظر گرفتن مسائل زیست محیطی امکانپذیر است.
نوع مطالعه: مستخرج از پایان‌نامه / رساله / طرح پژوهشی |
موضوع مقاله:
مدیریت و کنترل اثرات فرسایش محیطی
دریافت: 1401/1/17 | انتشار: 1401/10/1
دریافت: 1401/1/17 | انتشار: 1401/10/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
