مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی

    سیستم های ساحلی بسیار پویا و فعال هستند و تغییر و تحول در آنها به دلیل برخورد دو محیط دینامیک خشکی و دریا، نسبتا سریع روی می دهد. از آنجا که خطوط ساحلی شواهد ژئومرفولوژیکی تغییرات دوره ای را ثبت می کنند، بنابر این، اثرات سودمندی را در مدیریت محیطی سواحل به دست می دهند. داده های سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای در دوره های مختلف به عنوان یکی از منابع معتبر و نسبتا دقیق برای بررسی و تفسیر تغییرات خطوط ساحلی و اندازه گیری های کمّی محسوب می شود. در این تحقیق با بهره گیری از تصاویر ماهواره ای TM-5 مربوط به سال های 2010 و 1986 میلادی، در بازه زمانی 24 ساله و با استفاده از روش طبقه بندی MLC (حداکثراحتمال) ،BECو MDC (حداقل فاصله) تغییرات دوره ای در سواحل شرق تنگه هرمز مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت و در ادامه با اندازه گیریهای کمّی، مقادیر جابه جایی خطوط ساحلی از نظر تعداد پیکسل، درصد تغییرات، مساحت سطح تغییریافته، جهت تغییرات و جابجایی خط ساحلی محدوده مورد مطالعه، در فاصله زمانی 24 ساله مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و به منظور ارزیابی دقیق تر، برای بررسی در مقیاسی بزرگتر سه بازه نمونه مورد بررسی تفصیلی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که اولا روش BEC در میان روش های مورد مطالعه برای طبقه بندی تصاویر و نهایتا change detection خط ساحلی بسیار کارآمدتر است. ثانیا در فاصله زمانی 24 ساله، تغییرات خط ساحلی در پاره ای نقاط به ویژه در مصب رود ها که حجم رسوب گذاری بیشتر است، نسبتا بالا است. به طوری که حداکثر پیشروی خط ساحلی حدود 770 متر در نزدیکی مصب رود گز اندازه گیری شده است.