سال 11، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 34-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahantigh M, Najafinejad A, Jahantigh M, Hosseinalizadeh M. The Long Term Effects of Sand Mulch and Nanoclay on Physicochemical Properties and some Erodibility Index in Arid Areas (Case Study: Nimroze of Sistan Area). E.E.R. 2021; 11 (4) :16-34
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-672-fa.html
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-672-fa.html
جهان تیغ معین، نجفی‌نژاد علی، جهان تیغ منصور، حسینعلی‌زاده محسن. تأثیر بلند مدت خاک‌پوش ماسه بادی و نانو رس بر خصوصیات فیزیکی ـ شیمیایی و برخی از شاخص‌های فرسایش‌پذیری خاک در مناطق خشک (مطالعه موردی: منطقه نیمروز سیستان). پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1400; 11 (4) :16-34
گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گرگان ، Moienja23@yahoo.com
چکیده: (3003 مشاهده)
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر خاک‌پوش ماسه بادی و نانو رس بر خصوصیات و شاخص‌های فرسایش‌پذیری خاک است. با آماده‌سازی تیمارهایی متشکل از خاک‌پوش ماسه‌بادی، نانو رس و شاهد در قالب طرح بلوک تصادفی با چهار تکرار، اثرات اقدامات حفاظتی بر ویژگی‌های فیزیکیـ شیمیایی و برخی شاخص‌های فرسایش در سه عمق 10-0، 30-10 و 50-30 سانتی‌متر آزمایش شد. یافته‌ها نشان دادکه درصد رس، سیلت و شن، در لایه سطحی تیمار خاک‌پوش ماسه‌بادی و نانو رس نسبت به شاهد تفاوت معنی‌داری داشت (05/0P<). همچنین نتایج بیانگر افزایش 4/56 درصدی رطوبت خاک در تیمار نانو رس و در مقابل، کاهش 7/43 درصدی آن در خاک‌پوش ماسه‌بادی بود. مقدار اسیدیته، هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم، سدیم، مجموع کلسیم و منیزیم و کاتیون‌های خاک در تیمارهای نانو رس و خاک‌پوش ماسه‌بادی نسبت به شاهد نیز در اعماق مختلف به‌طور معنی‌دار (05/0>P ) کاهش ولی ماده آلی آنها افزایش یافت. شاخص دلینهیر و دبوت (DDI) در عمق10–0 سانتی‌متر، در تیمار نانو رس و خاک‌پوش ماسه‌بادی نسبت به شاهد بهترتیب 2/62 و 4/79 درصد کاهش یافت. در اعماق30 -10 و 50-30 سانتی‌متر، مقادیر این شاخص در تیمار نانو رس به‌طور محسوس کاهش یافت ولی در تیمار خاک‌پوش ماسه بادی تفاوت معنی‌داری نداشت. بررسی تغییرات شاخص پراکنش میدلتون (DR) در لایه سطحی بیانگر کاهش بهترتیب 54 و 50 درصدی در تیمار خاک‌پوش ماسه بادی و نانو رس نسبت به شاهد بود که به تغییر توان واگرایی خاک از کلاس واگرایی زیاد به کلاس معتدل منجر شد. در اعماق 30-10 و 50-30 سانتی‌متر، مقادیر این شاخص در تیمار نانو رس به‌طور معنی‌دار کاهش یافت و در تیمار خاک‌پوش ماسه بادی بدون تغییر بود. بر اساس نتایج این تحقیق، کاربرد خاک‌پوش ماسه‌بادی و نانو رس به بهبود مشخصه‌های فیزیکیـ شیمیایی خاک و افزایش پایداری خاکدانه‌ها و در مقابل، کاهش شاخص ناپایداری خاکدانه در خاک منجر شد.
نوع مطالعه: مستخرج از پایان‌نامه / رساله / طرح پژوهشی |
موضوع مقاله:
مدیریت و کنترل اثرات فرسایش محیطی
دریافت: 1400/6/8 | انتشار: 1400/10/1
دریافت: 1400/6/8 | انتشار: 1400/10/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
