ﻫﺪف اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ، ﺑﺮرﺳـﻲ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣؤﺛﺮ ﺑﺮ پذیرش عملیات حفاظت خاک به منظور کنترل فرسایش در باغهای اراضی حوضهی آبخیز چهلچای در استان گلستان است. جامعهی آماری مشمول بر 623 نفر از باغداران این حوضه در سال 1394 است که از بین آنها 241 نفر به عنوان نمونه، از طریق روش نمونهگیری خوشهای در 12 روستا انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهای بود که روایی آن از طریق نظر گروهی از متخصصان و پایایی آن، از طریق محاسبهی آلفای کرونباخ برای گویههای ادراک از مزایا (78/0) و معایب (81/0) استفاده از روشهای حفاظت خاک تأیید شد. نتایج نشان داد که 5/53 درصد پاسخگویان معتقدند که باغ آنها به اقدامات حفاظت خاک نیاز فوری دارد؛ در حالی که فقط 8/37 درصد پاسخگویان از یکی از روشهای حفاظت خاک استفاده میکردند که در این بین، پوشش دائمی خاک توسط کشتهای همزمان و نواری از جمله اصلیترین روشهای حفاظتی مورد استفاده بودهاست. نتایج نشان داد 1/48 درصد از آنها با روشهای حفاظت خاک میزان آشنایی کمی داشتند. از بین گویههای منافع کشاورزی حفاظتی مواردی مانند افزایش حاصلخیزی خاک و کاهش آلودگی در رواناب، اهمیت بیشتر و از بین گویههای هزینههای حفاظت خاک نیز گویههای ریسک بالای روشهای جدید و افزایش هزینهی نیروی کار، اولویت بالاتری داشتهاند. نتایج اجرای مدل لوجیت نشان داد که سابقهی کشاورزی، سن و ادراک از هزینههای کشاورزی حفاظتی بر پذیرش روشهای حفاظت خاک تأثیر منفی دارد و متغیرهای دفعات وقوع سیلاب، آشنایی با روشهای حفاظت خاک، استفاده از نتایج آزمایش خاک در باغ، وجود فرسایش خاک، مساحت زمینهای شیبدار، مساحت زمین و درآمد دارای تأثیر مثبت و معنیدار بودند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |