دانشگاه مازندران ، m.akbarinasab@umz.ac.ir
چکیده: (5377 مشاهده)
نظارت بر نواحی ساحلی از عوامل مهم در مدیریت منابع طبیعی است. خط ساحلی تحتتأثیر پارامترهایی مانند زمینشناسی، هیدرولوژی، اقلیمی، پوششگیاهی، عوامل انسانی، هیدرودینامیک محیط، مورفولوژی منطقه و غیره همواره در تحول است. هدف از این پژوهش، آشکارسازی ساحل، خط ساحلی و تغییر آنها در بازهی زمانی کلی و مقطعی بین سالهای 2001، 2009 و 2016 میلادی در منطقهی میانکاله در جنوب شرقی دریای خزر است. در این مطالعه، دادهها از سه ماهوارهی لندست[1] و ماهوارهی سنتینل-A2[2] استخراج، سپس شاخص تفاضلی نرمالشدهی گیاهی[3]، برای هر یک از دادهها محاسبه شد. برای شناسایی محدودهی خشکی، تصویر 0 <NDVI حاصل از دادهی ماهوارهی لندست 8 مربوط به سال 2016 استخراج شد. بر روی تصویرخروجی، سه فیلتر آشکارساز لبهی سوبل، پرویت و زیروکراس در محیط نرمافزار مطلب اعمال شد. همچنین تصویر 0< NDVI سنتینل -A2 مربوط به سال 2016 نیز استخراج شد. این تصویر به عنوان سیگنال، انتخاب و برای بررسی فیلترهای آشکارساز لبه استفاده شد. معیار انتخاب بهترین فیلتر، برمبنای محاسبهی فاکتور نسبت پیک سیگنال به نویز[4] بالاتر آن بود. فیلتر زیروکراس با PSNR تقریباً برابر با 53.23 ، نتایج بهتری را نسبت به دو فیلتر دیگر نشان داد. محاسبهی تغییرات مساحت در سالهای مختلف، پس از اجرای فیلتری برای کاهش نوفههای تصویر مانند ماندآبها، کشتزارها و ... اجرا شد. سپس تغییرات مساحت در این سه دوره تجزیه و تحلیل شد. برمبنای سه دورهی زمانی، نتایج تغییرات محسوس و با دامنههای متفاوت از نظر پیشروی خشکی، ساحلی را در سواحل و خطوط ساحلی خلیج گرگان نشان داد. این تغییرها، شاید به دلیل یک یا بیشتر از عواملی مانند تغییر در سطح تراز آب دریای خزر در بازهی زمانی مطالعه و تغییر در محدودهی ساحل به دلیل افزایش رسوبات در خط ساحلی یا موارد دیگر است.
[3] Normalized Difference Vegetation Index: NDVI
[4] Peak Signal to Noise Ratio: PSNR