دانشگاه تبریز ، a_ahmadi@tabrizu.ac.ir
چکیده: (3828 مشاهده)
اطلاع از میزان رطوبت خاک و ظرفیت نگهداشت، در مدیریت اراضی و زراعی مفید میباشد و میتواند در پیشبینی میزان و زمان تولید رواناب کاربرد داشته باشد. هدف این پژوهش، ارائه و مقایسه ی توابع انتقالی رگرسیونی و شبکه عصبی مصنوعی برای برآورد رطوبتهای ظرفیتزراعی (FC)، نقطه پژمردگی دائم (PWP) خاک و بررسی تأثیر استفاده از پارامترهای فرکتالی ذرات اولیه، خاکدانه و منافذ خاک در افزایش دقت این برآوردها بود. برای این منظور، در مجموع 90 نمونه خاک از سه منطقه در استان اردبیل (دشت اردبیل، فندقلو و سرعین) بهصورت تصادفی برداشته شد. توابع رگرسیونی، برای برآورد FC و PWP یک بار با کاربرد و یک بار بدون کاربرد ابعاد فرکتالی (ابعاد فرکتالی ذرات اولیه خاک، خاکدانهها و منافذ خاک) به عنوان متغیر مستقل در مدل سازی ایجاد شد. بنابراین، برای برآورد هرکدام از پارامترها (FC و PWP) دو تابع به وجود آمد. هنگامی که ابعاد فرکتالی در ارائه ی توابع انتقالی برای تخمین FC و PWP به کار گرفته شد، سه متغیر (جرم مخصوصظاهری، جرم مخصوص حقیقی و بعد فرکتالی منافذ خاک) به عنوان تخمینگر به مدل وارد شد. هنگامی که از این ابعاد در مدلسازی استفاده نشد، تابع انتقالی FC با چهار تخمینگر (جرم مخصوصظاهری، جرم مخصوص حقیقی، میانگین هندسی قطر (dg) و انحراف هندسی قطر (σg) ذرات اولیه خاک) ایجاد شد و تابع انتقالی PWP با دو (تخمینگر جرم مخصوصظاهری و جرم مخصوص حقیقی). نتایج نشان داد که در روش شبکه عصبی، استفاده از ابعاد فرکتالی برای تخمین رطوبت PWP و FC به افزایش دقت توابع منجر شد. همچنین استفاده از ابعاد فرکتالی خاکدانهها توانست در افزایش دقت مدلهای شبکه عصبی مصنوعی ارائه شده برای تخمین FC نیز مؤثر باشد، اما دقت مدلهای ارائه شده را برای تخمین PWP چندان افزایش نداد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدلسازی و تحلیل زمانی و مکانی رخداد انواع مختلف فرسایش محیطی دریافت: 1397/7/28 | انتشار: 1398/5/10