مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی

افزایش یا کاهش میزان بارندگی نسبت به شرایط میانگین بلندمدت، باعث وقوع دو پدیده‌ی مهم حدی یعنی سیل و خشکسالی می‌شود. خشکسالی‌ از جمله وقایع اقلیمی است که در پهنه‌ی وسیعی از کشور ایران خود را به اشکال متفاوتی نشان می‌دهند و زندگی طبیعی ساکنین این مناطق را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پیش‌بینی واقعه‌ی خشکسالی هرچند با درصدی از خطا همراه باشد. می‌تواند تا حد زیادی از تأثیرات مهلک و کشنده‌ بکاهد، نظر به اینکه از بین انواع خشکسالی­ها، خشکسالی هواشناسی اولین نوع آن است که پدیدار می‌شود؛ با آنالیز داده­های حاصل از آن می­توان انواع خشکسالی را پیش­بینی کرد. در این مطالعه، با استفاده از آمار بلندمدت ایستگاه­های بارانسنجی و هیدرومتری حوضه­ی آبخیز «کارون یک» و با بهره‌گیری از شاخص بارش استاندارد شده (SPI) و شاخص خشکسالی آبهای سطحی (SWSI) که به­ترتیب برای بررسی خشکسالی­های هواشناسی و هیدرولوژیکی کاربرد دارند، یک مدل تجربی برای پیش­بینی خشکسالی هیدرولوژیکی حوضه­ی مورد نظر ارائه گردید. این مدل تجربی می‌تواند با 92/0R²= و 16/0RSME= مدل مناسبی برای این حوضه­ی آبخیز قلمداد گردد.