به منظور مدیریت و کاهش خطرات ناشی از وقوع زمینلغزش نیاز است تا مناطق مختلف از نظر این خطر، پهنهبندی شود؛ بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روشهای شبکه عصبی مصنوعی، رگرسیون لجستیک، نسبت فراوانی، شاخص آماری و دمپستر شفر، به پهنهبندی خطر زمینلغزش در حوضهی چهلچای استان گلستان پرداخته شد. پس از تهیهی نقشهی پراکنش زمین لغزشها، نقشهی فاکتورهای مستقل مؤثر در وقوع زمینلغزش شامل شیب، جهت شیب، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه، کاربری اراضی، انحنای کل، انحنای دشت، انحنای پروفیل، ارتفاع، شاخص رطوبت توپوگرافیکی، زمینشناسی و فاصله از گسل تهیه شد. برای آموزش و آزمون مدلهای مختلف، 91 زمینلغزش مشاهداتی به دو گروه تقسیمبندی شد: آموزش و تست. آموزش، شامل 80 درصد کل زمینلغزشها (73 زمین لغزش) و تست، شامل 20 درصد زمینلغزشها (18 زمینلغزش) است. نتایج نشان داد، مقدار مساحت حاصل از زیر منحنی ROC دادههای تست برای روشهای شبکه عصبی (86/0)، رگرسیون لجستیک (77/0)، دمپستر شفر (77/0)، نسبت فراوانی (72/0) و شاخص آماری (71/0) است. به طور کلی هم از نظر مساحت زیر منحنی ROC و هم از نظر تعداد زمینلغزشهای مشاهداتی در کلاسهای مختلف حساسیت، بهترین عملکرد مربوط به روشهای چند متغیرهی شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون لجستیک بود و در بین روشهای دو متغیره نیز روش دمپستر شفر، عملکرد بهتری نسبت به سایر روشهای دو متغیره داشت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |