palham abbasi A, ahmadi H, mohammad khan S, moeini A. Estimation of Erosion and Sediment by Geomorphology Method for Assessing Watershed Management projects: A Case of Safaroud Watershed in Mazandaran Province. E.E.R. 2018; 8 (3) :37-53
URL:
http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-476-fa.html
پلهم عباسی امیر، احمدی حسن، محمدخان شیرین، معینی ابوالفضل. برآورد فرسایش و رسوب به روش ژئومرفولوژی جهت ارزیابی طرحهای آبخیزداری (مطالعه موردی: حوزه آبخیز صفارود استان مازندران). پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1397; 8 (3) :37-53
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-476-fa.html
دانشگاه آزاد اسلامی ، h-ahmadi@srbiau.ac.ir
چکیده: (3525 مشاهده)
افزایش روبه رشد تخریب منابع طبیعی در چند دههی اخیر به تشدید فرسایش و افزایش نرخ تولید رسوب منجر شدهاست. برای کنترل تخریب و کاهش اثرات آن، فعالیتهای بسیاری در سطح حوزههای آبخیز اجرا میشود. این پژوهش با هدف ارزیابی طرحهای آبخیزداری اجرا شده در حوزهی آبخیز صفارود در استان مازندران، از طریق برآورد فرسایش به روش ژئومرفولوژی انجام شدهاست. بدین منظور نقشهی شدت فرسایش منطقه با روش ژئومرفولوژی در دو پایهی زمانی قبل از اجرای طرح (1373) و بعد از اجرای طرح (1393) تهیه و میزان رسوب خروجی از حوضه در این پایههای زمانی بررسی شد. با بررسی نقشهی شدت فرسایش در هر واحدکاری در پایههای زمانی مورد مطالعه، نقشهی روند شدت فرسایش منطقه تهیه شد. با انطباق نقشهی روند شدت فرسایش با نقشهی طرحهای اجرا شده، میزان اثرگذاری طرحها در هر واحدکاری مشخص شد. با استفاده از آزمونهای آماری، رابطهی بین شدت فرسایش و رسوب خروجی از حوضه در دو پایهی زمانی قبل و بعد از اجرای طرح بررسی شد. بررسیها نشان داد که در حدود 95/75 درصد از سطح منطقه، روند شدت فرسایش منفی دارد که تأثیر مثبت طرحها را نشان میدهد. ولی نتایج حاصل از آنالیزهای آماری بیانگر این است که رابطهی معنیداری بین شدت فرسایش و رسوب خروجی از حوضه در پایههای زمانی مورد مطالعه در سطح خطای 05/0 وجود ندارد. با تفسیر نتایج حاصل شده مشخص شد که واحدهای کاری به شمارههای 14، 16 و 17 بیشترین نرخ افزایش روند شدت فرسایش را دارد. با حذف این سه واحد کاری از آنالیز آماری مقایسهی شدت فرسایش در دو پایهی زمانی مورد بررسی، مشخص شد که اختلاف بین شدت فرسایش در سطح خطای 05/0 معنیدار است.