دانشگاه علامه طباطبائی ، a.pourfarraj@gmail.com
چکیده: (3521 مشاهده)
ارائه رهنمون های حفاظتی به منظور مقابله با تهدیدات فرا روی جاذبه های ژئوتوریستی، متکی بر آگاهی از چگونگی آسیب پذیری آنهاست. بر این اساس، این پژوهش با هدف تدوین مدل آسیب پذیری جاذبه های ژئوتوریستی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع بنیادی ـ کاربردی و رویکرد آن کیفی است. راهبرد مورد استفاده در این پژوهش، استدلال منطقی به منظور تدوین مدل پیشنهادی پژوهش است که در تحلیل داده ها از آن استفاده شده است. به منظور پاسخگویی به سؤال پژوهش در خصوص چگونگی مدل آسیب پذیری جاذبههای ژئوتوریستی، اسناد، نظریه ها و متون مرتبط با موضوع به صورت کیفی تحلیل شد. برای اعتباریابی مدل پژوهش نیز از نظرات خبرگان استفاده شد. مطابق با مدل پیشنهادی پژوهش، اهمیت جاذبه های ژئوتوریستی به واسط هی ارز شهای ذاتی و ابزاری نمایان می شود. در این میان یکپارچگی جاذبه های ژئوتوریستی، خود عاملی مؤثر بر نسبت دادن ارزش های ذاتی و ابزاری به جاذبه هاست؛ چنانچه یکپارچگی جاذبه های ژئوتوریستی به واسطه ی تهدیدات طبیعی و انسانی تضعیف شود، متقابلاً به افول ارزش ها منجر می شود. افول ارز شها، تقلیل اهمیت جاذبه ها را رقم می زند و در پی کاهش اهمیت جاذبه های ژئوتوریستی، زمینه ی آسیبپذیری آنها فراهم می شود. در این راستا مطابق با نتایج آزمون تی تکنمونهای، بر اساس سطح خطای ۰/۰۵ و سطح معناداری ۰/۰۰۰، میزان t به دست آمده برای همه سؤالات بیش از ۱/۹۶ شد؛ از این رو، فرضیه ی مطلوبیت مناسب مدل پژوهش نیز از نظر خبرگان تأیید شد. به طور کلی، یافته های این پژوهش به ارتقای دانش نظری در حوزهی حفاظت از جاذبه های ژئوتوریستی در برابر تهدیدات طبیعی و انسانی منجر می شود.