سال ۱۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۰ )
جلد ۱۱ شماره ۲ صفحات ۲۶-۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahantigh M, Jahantigh M. Monitoring Changes in Erosion areas Using Remote sensing Data in Three years of Wet, Normal and Drought (Case study: Nimroz Region of Sistan). E.E.R. 2021; 11 (2) :1-26
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-591-fa.html
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-591-fa.html
جهان تیغ منصور، جهان تیغ معین. پایش تغییرات پهنههای فرسایشی با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای طی دوره‌های پر آبی، نرمال و کم آبی (مطالعه موردی: منطقه‌ی نیمروز سیستان). پژوهش هاي فرسايش محيطي. ۱۴۰۰; ۱۱ (۲) :۱-۲۶
گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده‌ی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گرگان ، Moienja23@yahoo.com
چکیده: (۳۰۰۳ مشاهده)
یکی از مشکلات مناطق خشک از جمله سیستان، تخریب و فرسایش است که علت آن کمبود پوشش گیاهی و بهرهبرداری نامعقول از عرصههای طبیعی است. هدف از اجرای این پژوهش، پایش تغییرات پهنههای در معرض فرسایش بادی در منطقه‌ی نیمروز سیستان طی سالهای کم آبی، نرمال و پر آبی است؛ بدین منظور در ابتدا با استفاده از روش‌های ریزمقیاس نمایی، به تهیهی سری زمانی تصاویر ماهواره‌های با قدرت تفکیک مکانی و زمانی بالا با استفاده از تصاویر ماهوارهی لندست و مودیس پرداخته شد. سپس با استفاده از مدل ESTARFM، تصاویر مربوط به سالهای کم آبی (2001)، نرمال (2008) و پرآبی (2019) شبیه‌سازی شد. برای پایش تغییرات پهنههای فرسایشی نیز نقشه‌ی کاربری اراضی مربوط به سالهای کم آبی (۱۳۸0)، نرمال (۱۳87) و پر آبی (1398) استخراج و با ارزیابی صحت طبقهبندی این نقشه‌ها، عملیات آشکارسازی تغییرات با استفاده از روش مقایسه پس از طبقهبندی برای این نقشه‌ها انجام شد. در بررسی تغییرات پهنههای فرسایشی، یافته‌ها نشان داد که طی دورهی کم آبی تا نرمال، بیشترین درصد تغییرات (84/35 درصد) مربوط به تبدیل اراضی بایر به پهنههای فرسایشی با مساحتی حدود 68/32708 هکتار و در رتبهی بعدی، مربوط به تبدیل پهنههای فرسایشی به اراضی مرتعی با پوشش گیاهی کمتر از 10 درصد (24/25 درصد) است. همچنین نتایج نشان داد که طی دورهی کم آبی تا پرآبی، بیشترین درصد تغییرات بهترتیب برابر با 38/25 و 98/25 درصد بود و به تبدیل پهنههای فرسایشی به پهنههای آبی و مرتع اختصاص داشت. همچنین نتایج بیانگر آن است که طی دورهی پرآبی با افزایش سطح پهنههای سیل‌گیر در منطقه‌ی مورد مطالعه، وسعت پهنههای فرسایشی نسبت به دورهی کم آبی60 درصد (معادل با 36/8059 هکتار) کاهش یافت. نتایج نشان داد که تغییر شرایط هیدرولوژیکی جریان‌های ورودی به سیستان، در وسعت پهنههای فرسایشی منطقه نقش بارزی داشت که بهبود شرایط آن نیازمند مطالبهی حقآبه منطقه‌ی سیستان از کشور افغانستان است.
نوع مطالعه: مستخرج از پایان‌نامه / رساله / طرح پژوهشی |
موضوع مقاله:
مدلسازی و تحلیل زمانی و مکانی رخداد انواع مختلف فرسایش محیطی
دریافت: 1399/10/13 | انتشار: 1400/4/28
دریافت: 1399/10/13 | انتشار: 1400/4/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
