سال ۱۱، شماره ۳ - ( پائیز ۱۴۰۰ )
جلد ۱۱ شماره ۳ صفحات ۲۶-۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehipour Milani A, Eskandari M. Monitoring and assessment of shorelines change in of Makran geomorphological unit (Chabahar to Quatre). E.E.R. 2021; 11 (3) :1-26
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-640-fa.html
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-640-fa.html
صالحی پور میلانی علیرضا، اسکندری مائده. پایش تغییرات خطوط ساحلی در واحد ژئومورفولوژیکی مکران (چابهار تا گواتر). پژوهش هاي فرسايش محيطي. ۱۴۰۰; ۱۱ (۳) :۱-۲۶
گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ، ar.salehipour@gmail.com
چکیده: (۳۰۱۹ مشاهده)
سواحل مکران اهمیت استراتژیکی زیادی دارد و طرح کلان توسعه آن به منظور بهره‌برداری از پتانسیل‌های این منطقه ساحلی در حال اجرا است؛ از این رو، ارزیابی پایداری سواحل این منطقه اهمیت زیادی دارد و می‌تواند به برنامه‌ریزان در جهت بهره‌برداری بهتر از این سواحل کمک کند. هدف این تحقیق، ارزیابی تغییرات خطوط ساحلی مکران از چابهار تا گواتر در بازه زمانی 34 ساله (1989 تا 2020) است. مرز پهنه آبی در سواحل، با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای لندست و بهره‌گیری از شاخص NDWI استخراج شد. تغییرات کمی خطوط ساحلی نیز با استفاده از افزونه سامانه تحلیل خطوط ساحلی (DSAS)، در سه واحد ژئومورفولوژیکی پادگانههای دریایی، سواحل ماسهای و سدهای ساحلی برآورد شد. نتایج نشان می‌دهد که متوسط میزان جابهجایی (LRR) در همه سواحل، حاکی از پسروی خط ساحلی به میزان 0.96 متر در سال است، ولی این میزان جابهجایی در هر یک از واحدهای ژئومورفولوژیکی متفاوت است؛ به گونه‌ای که تغییرات خطوط ساحلی در سدهای ساحلی 2.75، در سواحل ماسهای 0.11 و در پادگانههای دریایی 0.03 متر در سال است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که پایداری خط ساحلی در طول دوره مورد مطالعه، در پادگانههای دریایی بیش از سایر واحدها است و می‌توان گفت علت آن، مقاومت بیشتر واحدهای مارنی و ماسه‌سنگی در برابر فرسایش نسبت به سایر واحدهای ژئومورفولوژی است. در کنار آن، بیشترین میزان تغییرات در سدهای ساحلی و دهانه ورودی رودخانه‌ها به دریا مشاهده می‌شود و این تغییرات شدید، تابعی از طغیان‌های فصلی رودخانه‌های باهو کلات، زیردان و شور، و ورود حجم زیادی از آب این دو رودخانه به خط ساحلی و تخریب این خط و بازسازی مجدد آن توسط امواج و جریان‌های موازی ساحل است. علاوه بر تأثیر عوامل طبیعی، تغییرات خطوط ساحلی در هر یک از واحدهای ژئومورفولوژیکی تابعی از فعالیت‌های گستره انسانی در این منطقه است. برآوردهای تغییرات خطوط ساحلی در ده و بیست سال آتی در مجاورت برخی از سازه‌های ساحلی، نشاندهنده فرسایش و رسوبگذاری بیش از روند طبیعی است و این امر در آینده می‌تواند در بهره‌برداری از این سازه‌ها تأثیر منفی بر جای بگذارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدلسازی و تحلیل زمانی و مکانی رخداد انواع مختلف فرسایش محیطی
دریافت: 1400/3/16 | انتشار: 1400/7/1
دریافت: 1400/3/16 | انتشار: 1400/7/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
