Jokar Sarhangi E, Safarrad T, Shotatzadeh M. Evaluation and Prioritization of Gully Erosion Susceptibility Using Density Area and TOPSIS Models (Case Study: Chenarli Watershed, Golestan Province). E.E.R. 2022; 12 (1) :58-75
URL:
http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-657-fa.html
جوکار سرهنگی عیسی، صفرراد طاهر، شطیت زاده مریم. ارزیابی و اولویتبندی حساسیت فرسایش آبکندی با استفاده از مدلهای تراکم سطح و تاپسیس (مطالعه موردی: حوضه آبخیز چنارلی، استان گلستان). پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1401; 12 (1) :58-75
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-657-fa.html
گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی و اجتمایی، دانشگاه مازندران، بابلسر ، e.jokar@umz.ac.ir
چکیده: (2961 مشاهده)
فرسایش آبکندی یکی از اشکال پیشرفته و پررسوب فرسایش آبی است که به کاهش توان خاک و ایجاد محدودیت در کاربری اراضی منجر میشود و میتواند خطری برای سازههای مختلف باشد. هدف از پژوهش حاضر، تهیه نقشههای پهنهبندی حساسیت فرسایش آبکندی با استفاده از مدلهای تراکم سطح و تاپسیس و مقایسه میزان دقت آنها در حوضه آبخیز چنارلی واقع در استان گلستان است. برای اجرای این پژوهش، ابتدا موقعیت آبکندهای منطقه به کمک بازدیدهای میدانی و تصاویر گوگل ارث تعیین شد. از تعداد کل 93 آبکند در منطقه، از 64 آبکند برای مدلسازی و تهیه نقشه حساسیت و از 29 آبکند برای اعتبارسنجی مدل استفاده شد. همچنین لایههای رستری جنس سنگ، ارتفاع، شیب، جهت دامنه، پوشش گیاهی و کاربری اراضی بهعنوان متغیرهای اصلی مؤثر در فرسایش آبکندی منطقه، تهیه و طبقهبندی شد. از همپوشانی نقشههای عوامل مؤثر با نقشه پراکنش آبکندها، تراکم سطح آن در طبقههای مختلف هر متغیر به دست آمد. ارزیابی نقشه حساسیت فرسایش با استفاده از آبکندهای استفاده نشده در مدلسازی، بیانگر آن است که نقشه تهیه شده با مدل تراکم سطح صحت بالایی (p=0.91) دارد. در مرحله بعد به منظور اولویتبندی حساسیت فرسایش آبکندی در سطح زیرحوضهها، از مدل تاپسیس استفاده و متغیرهای مؤثر در هر زیرحوضه به کمک این مدل تعیین و اولویتبندی شد. بر این اساس، زیرحوضههای شماره 2 و 1 به ترتیب با ضریب نزدیکی 791/0 و 657/0، بالاترین حساسیت فرسایش را در منطقه دارد. نقشه اولویتبندی مدل تاپسیس نیز با نقشه حساسیت فرسایش آبکندی مبتنی بر مدل تراکم سطح به عنوان نقشه مرجع مقایسه شد. محاسبه ضریب تبیین (R2) نشان داد که اولویتبندی حساسیت فرسایش آبکندی در سطح زیرحوضهها نیز کارایی معنیدار و مناسبی دارد (R2=0.6)؛ از اینرو، زیرحوضههای مذکور بهعنوان نقطه شروع برنامههای حفاظتی در اولویت قرار میگیرد.