مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی

تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات میزان تولید رواناب و رسوب در طول فصل زراعی، به‌صورت طرح کرت‌های خردشده در زمان و در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه سطح تراکم کشت (۳۰، ۳۵ و ۴۰ کیلوگرم بذر در هکتار)، در ایستگاه تحقیقاتی تیکمه‌داش اجرا شد. در طول فصل زراعی مقدار رواناب و رسوب تولیدی، به ترتیب با روش‌های حجم‌سنجی و فیلتراسیون اندازه‌گیری شد. نتایج تجزیه­ی واریانس حاکی از آن بود که اثر تراکم کشت و زمان بر میزان رواناب و رسوب، در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار می‌باشد؛ به‌طوری‌که میزان رواناب ایجاد شده در مرحله­ی رشد گیاه و مرحله­ی رسیدن، به ترتیب ۷۱/۴۴ % و ۳۱/۵۴ % و مقدار رسوب تولیدی، به ترتیب ۱۰/۶۷ % و ۲۰/۷۵ % نسبت به مرحله­ی استقرار گیاه کمتر بود. همچنین نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که از بین عوامل مورد بررسی، تنها بین درصد تاج پوشش عدس با رواناب و رسوب، همبستگی منفی معنی­داری مشاهده شد و نقش گیاه عدس در کاهش رسوب نسبت به رواناب مؤثرتر بود. بیشترین درصد تاج پوشش و کمترین میزان رواناب و رسوب، در تیمار تراکم بذر ۴۰ کیلوگرم در هکتار تولید شد؛ بنابراین برای شرایط مشابه اقلیمی و مدیریتی، میزان تراکم بذر فوق توصیه می‌شود.