دانشگاه سمنان ، Ara338@profs.semnan.ac.ir
چکیده: (3825 مشاهده)
شناخت و ارزیابی پهنههای متأثر از فرسایش بادی، ابزار مهمی برای مدیران و برنامهریزان در راستای توسعه ی پایدار مناطق مختلف می باشد. امروزه روشهای مختلفی برای پهنهبندی اراضی متأثر از فرسایش بادی در جهان وجود دارد که مهمترین آنها، استفاده از تصاویر ماهواره و الگوریتمهای مختلف طبقهبندی است. در این تحقیق به منظور تفکیک کاربری های مهم در منطقه ی بیابانی دشت سرخس، از سه تکنیک طبقه بندی نظارت شده و تصویر ماهواره ی لندست 8 سال 2015 استفاده شد. روش منتخب پس از بررسی کلیهی الگوریتم های طبقه بندی شامل روش پیکسل پایه، الگوریتم حداکثر احتمال، روش شیءگرا، الگوریتم ماشین بردار پشتیبان و روش درخت تصمیم گیری و تلفیق دو الگوریتم فوق است. به منظور صحت سنجی نتایج علاوه بر استفاده از پارامترهای دقت کل، ضریب کاپا، ماتریس دقت تولیدکننده و تولید شده، از دو پارامتر مغایرت کمی و مغایرت تخصیصی نیز استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که روش درخت تصمیمگیری با دقّت کل 87% ، شاخص کاپای 82% ، مغایرت کمی 6.7% و مغایرت تخصیصی 5.6% نسبت به دیگر روشها مانند روش پیکسل پایه و شیءگرا به ترتیب با دقّت کل 83% و 80% ، شاخص کاپای 78% و 75% ، مغایرت کمی 10.4% و 83% و مغایرت تخصیصی 6.1% و 7.6% ، از دقّت و صحّت بالاتری برخوردار است؛ به گونهای که مساحت اراضی ماسهای شامل تپهها و پهنههای ماسهای در حدود 1349 کیلومتر مربع برآورد شد. بیشترین گستردگی این اراضی، در بخشهای مرکزی منطقه و عمدتاً در مجاورت عناصر زیستی و فیزیکی میباشد. علاوه بر آن، با مقایسه ی مساحت نقشههای تولید شده مشخص شد که مساحت کاربریهای سطوح آبی و اراضی کشاورزی تقریباً نزدیک به هم بوده و بیشترین اختلاف مساحت مربوط به کاربریهای مراتع، اراضی بایر و پهنههای ماسهای است.