سال 11، شماره 1 - ( بهار 1400 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 112-96 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

asadi M, Emami K. Flood zoning of Bandar Abbas city and evaluation of the development trend of residential areas towards flood areas. E.E.R. 2021; 11 (1) :96-112
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-595-fa.html
اسدی معصومه، امامی کامیار. پهنه‌بندی سیلاب شهر بندرعباس و ارزیابی روند توسعه‌ی نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق سیل‌خیز. پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1400; 11 (1) :96-112

URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-595-fa.html


گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران ، asadi_zhina@yahoo.com
چکیده:   (2783 مشاهده)
سیلاب­ها یکی از مهم­ترین مخاطراتی است که همواره خسارت­های جانی و مالی زیادی به همراه داشته‌­است. مناطق جنوبی کشور به دلیل پوشش گیاهی کم و بارش­های رگباری، پتانسیل زیادی از نظر وقوع سیلاب دارد؛ بر این اساس، در این تحقیق وضعیت سیل­خیزی شهر بندرعباس ارزیابی شد. همچنین به منظور دستیابی به اهداف موردنظر، دو مرحله انجام شد: در مرحله­ی اول، مناطق مستعد وقوع سیلاب شناسایی و در مرحله­ی دوم، روند توسعه­‌ی فیزیکی نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق مستعد سیلاب ارزیابی شد. روش کلی کار به این صورت است که ابتدا با استفاده از مدل تلفیقی منطق فازی و AHP، مناطق مستعد وقوع سیلاب؛ سپس با استفاده از مدل LCM، روند تغییرات کاربری نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق مستعد وقوع سیلاب شناسایی شد. نتایج تحقیق نشان داد که محدوده­ی مطالعاتی، پتانسیل سیل­خیزی بالایی دارد؛ به‌طوری ‌که حدود ۱۷۰ کیلومترمربع از مساحت محدوده­ی مطالعاتی دارای پتانسیل سیل­‌خیزی زیاد و خیلی زیاد است که این مناطق عمدتاً شامل مناطق کم شیب و کم ارتفاع محدوده‌­ی شهری و حاشیه‌­ی شهری بندرعباس است. همچنین نتایج ارزیابی تغییرات کاربری اراضی نیز بیانگر این است که بخش زیادی از نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق مستعد وقوع سیلاب حرکت کرد؛ به‌طوری‌که بر اساس نتایج حاصل شده، در سال ۱۹۹۰، 8/10 (5/33 درصد) کیلومترمربع از کاربری نواحی سکونتگاهی در طبقه­‌ی پتانسیل خیلی زیاد وقوع سیلاب قرار داشت که این میزان در سال ۲۰۰۰، به 5/۱2­ (1/29 درصد)، ‌در سال ۲۰۱۰ به ۹/13 (25 درصد­) و در سال ۲۰۱۹ به ۱/17 (1/22 درصد) کیلومترمربع افزایش یافت.
متن کامل [PDF 1470 kb]   (956 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Environmental Erosion Research Journal

Designed & Developed by : Yektaweb