سال 13، شماره 2 - ( تابستان 1402 1402 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 160-141 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

mokhtari F, tazeh M, khavaninzadeh A, kalantari S. Comparison of Digital Methods to Extract the Map of Waterways (Case Study: Khezrabad Region, Yazd Province). E.E.R. 2023; 13 (2) :141-160
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-745-fa.html
مختاری فهیمه، تازه مهدی، خوانین زاده علیرضا، کلانتری سعیده. مقایسه روش‌های رقومی، جهت استخراج نقشه آبراهه ها (مطالعه موردی: منطقه خضرآباد، استان یزد). پژوهش هاي فرسايش محيطي. 1402; 13 (2) :141-160

URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-745-fa.html


گروه طبیعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان ، skalantari@ardakan.ac.ir
چکیده:   (1885 مشاهده)
ویژگی­های ژئومورفولوژی در تغییر عکس­العمل­های یک حوضه آبخیز نقش اساسی دارد و می­تواند بر پتانسیل فرسایش و رسوب­زایی آبخیزها تأثیر­گذار باشد. آبراهه­ها در فرسایش آبی هم به­ عنوان بستر فرسایشی و هم به ­عنوان مسیر حمل رسوبات است. نقشه آبراهه­های مورد استفاده، به­طور عمده بر مبنای نقشه­های رقومی توپوگرافی است. در این مطالعه، شبکه آبراهه­های منطقه خضرآباد یزد ـ که از مدل­های رقومی ارتفاعی مختلف استخراج شده بود ـ با شبکه آبراهه قابل استخراج از تصاویر ماهواره­ای مقایسه شد. در بخش اول، از مدل­های رقومی ارتفاعی ده متر، سی متر و مدل رقومی حاصل از نقشه توپوگرافی 1:50000 و نرم­افزار آرک هیدرو استفاده شد. در بخش دوم نیز از تصاویر ماهواره­ای، تکنیک­های مختلف پردازش تصویر و شاخص­هایNear Infra-Red, Leaf Water Content, Environment for Visualizing Image  استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که دقت نقشه­های به­ دست آمده با استفاده از مدل رقومی ارتفاع، در مناطق کوهستانی 94/0 و در مناطق دشتی 93/0 است. همچنین تصاویر ماهواره­ای، از شاخص Normalized Difference Vegetation Index شبکه آبراهه­ای حاصل شد که در مناطق دشتی با ضریب کاپای 63/0 و میزان دقت کلی 47 درصد، بیشتر تحت­تأثیر عوارض محیطی بود و در نشان دادن آبراهه­ها توانایی کمتری داشت. شاخص NIR با دقت کلی 92 درصد، بیشترین تطابق را با شبکه ­آبراهه­ای سازمان نقشه­برداری داشت و در قسمت کوهستان نیز کمتر تحت­تأثیر خطاهای ناشی از عوارض توپوگرافی قرار گرفت. شاخص LWC با دقت کلی 86 درصد و  ضریب کاپای 78/0، آبراهه­های کمتری را نسبت به شاخص NIR در بخش دشت نشان داد. بررسی میزان دقت شاخص­های مورد استفاده نیز نشان داد که این شاخص­ها آبراهه­ها را در مناطق دشتی بهتر از مناطق کوهستانی تشخیص می­دهد و علت این امر، فقدان عوارض توپوگرافی و سایه در بخش دشت است که از ایجاد خطا در تشخیص آبراهه­ها جلوگیری می­کند.
 
متن کامل [PDF 1053 kb]   (512 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پژوهش‌های فرسایش محیطی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Environmental Erosion Research Journal

Designed & Developed by : Yektaweb