شناسایی مناطق مستعد وقوع زمینلغزش از طریق پهنهبندی خطر، یکی از اقدامات مؤثر و ضروری درکاهش خطرات احتمالی و مدیریت خطر میباشد. هدف از این تحقیق ارزیابی کارآیی مدلهای آماری تراکم سطح و تحلیل سلسله مراتبی(AHP)، در پهنهبندی خطر زمینلغزش در حوزه آبخیز زیارت گرگان میباشد. پس از بررسیهای میدانی و مرور مطالعات در مناطق مشابه، 9 فاکتور: شیب، جهت شیب، طبقات ارتفاعی، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از شبکه آبراهه، فاصله از جاده، فاصله از گسل و بارش به عنوان عوامل مؤثر بر خطر وقوع زمینلغزش منطقه شناسایی و به منظور تحلیل خطر در محیط GIS مورد استفاده قرار گرفتند. نقشه زمین لغزش های موجود نیز از طریق عملیات میدانی و با استفاده از دستگاه موقعیت یاب جهانی (GPS) تهیه گردید. 9 لایه اطلاعاتی آماده شده در GISبا لایه اطلاعاتی پراکنش زمین لغزشها تطابق داده شد و اطلاعات میزان زمین لغزشها در هر یک از کلاسهها و مساحت آنها به دست آمد. پس از تعیین نرخ هر یک از عوامل، پهنهبندی با استفاده از تلفیق مدلهای تراکم سطح و تحلیل سلسله مراتبی اجرا گردید. کارآیی ترکیب این مدلها براساس نتایج خروجی مدلها و با استفاده از دو شاخص دانسیته نسبی (Qs) و جمع مطلوبیت (Dr) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از شاخص Dr نشان داد که ترکیب دو مدل در تشخیص کلاسهای با خطر بالا (Qs=81/1) نسبت به کلاسهای با خطر پائین (Qs=78/0) خوب عمل نمودهاند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |