سال ۸، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۷ ۱۳۹۷ )
جلد ۸ شماره ۴ صفحات ۸۱-۶۵ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Ahmad Mohammadi P. Evaluation of Precipitation Products of TRMM Satellite in Precipitation and Erosion Rate Monitoring across Iran. E.E.R. 2019; 8 (4) :65-81
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-470-fa.html
URL: http://magazine.hormozgan.ac.ir/article-1-470-fa.html
محمدی احمدمحمودی پیمان. ارزیابی قابلیت محصولات بارشی ماهواره TRMM در پایش بارش و نرخ فرسایندگی ایران. پژوهش هاي فرسايش محيطي. ۱۳۹۷; ۸ (۴) :۶۵-۸۱
دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه هرمزگان ، geostudy.1371@yahoo.com
چکیده: (۴۶۶۹ مشاهده)
برای محاسبهی قدرت فرسایندگی بارش، داده‌های فضایی بارندگی با وضوح بالا برای ارزیابی فرسایش باران ضروری است. سنجنده‌های باران، توزیع فضایی نامنظم و ناهماهنگی فضایی حاصل از بارش را در برآورد مقدار بارندگی به‌خوبی نشان نمی‌دهند؛ زیرا بارش را به‌صورت نقطه‌ای اندازه‌گیری می‌کنند. برآورد مقدار بارش از داده‌های ماهوارهای، راهحلی جایگزین برای این مشکل است که امکان برآورد مقدار بارش و توزیع فضایی آن را در مناطق بزرگ فراهم می‌کند. هدف از این پژوهش، ارزیابی قابلیت داده‌های بارشی ماهوارهی TRMM در برآورد بارش و پایش نرخ فرسایندگی در سطح ایران است. در این پژوهش از داده‌های ماهانهی ماهوارهی TRMM طی سال‌های 2000، 2005، 2010 و 2015، به‌منظور برآورد نرخ و ترسیم نقشهی بارش و فرسایندگی با استفاده از شاخص فورنیه در سطح کشور استفاده شدهاست. برای ارزیابی دقت و صحت داده‌های TRMM نیز از آمار بارش ماهانهی 45 ایستگاه زمینی هم‌زمان با داده‌های TRMM استفاده شدهاست. نتایج پژوهش در ارزیابی بارش و نرخ فرسایندگی نشان می‌دهد که به‌طورکلی، بیشترین نرخ بارش و فرسایندگی متعلق به ناحیهی خزری، مناطق مرتفع زاگرس و البرز است و کم بارش‌ترین مناطق بارشی و نرخ فرسایندگی به ایران مرکزی، شرق و جنوب شرق کشور اختصاص دارد. سایر مناطق کشور نیز نرخ فرسایندگی بینابینی دارد. نتایج ارزیابی دقت داده‌های TRMM در قیاس با ایستگاههای زمینی نشان می‌دهد که ضریب R2 برای سال‌های پایش شده به ترتیب 86/0، 77/0، 73/0 و 82/0 است که از این منظر، این داده‌ها جایگزین مناسبی برای ایستگاههای زمینی محسوب می‌شود. نتایج ضریب RMSE برای سال‌های پایش شده نیز به ترتیب برابر است با 152، 205، 213 و 273 که از این نظر، اختلاف بین داده‌های زمینی و ماهوارهای به دلیل قدرت تفکیک مکانی ضعیف داده‌های TRMM و ماهیت متفاوت برداشت با ایستگاههای زمینی نسبتاً زیاد است.
واژه‌های کلیدی: داده‌های فضایی، فرسایش، مخاطرات محیطی، مدیریت اراضی.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روشهای نوین و دقیق در تهیّه نقشه فرسایش (سنجش از دور و سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی)
دریافت: 1397/7/30 | انتشار: 1397/12/24
دریافت: 1397/7/30 | انتشار: 1397/12/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
